Onlangs bezochten wij het mooie Groede. Zo’n plek die ze in boeken beschrijven, waarbij je gelijk de mensen en straten al voor je ziet. De bankjes op het schilderachtige marktplein, nodigen je uit om te genieten van de rust. Het enige geluid dat je hoort op een mooie nazomermiddag, is het kletterende water uit de fontein. Al rondkijkend naar de oudhollandse huisjes, besef ik weer even hoe mooi Nederland kan zijn. Het vinden van goed eten, én glutenvrij in Zeeland, was iets dat ik niet had verwacht!
Naast rust vond ik hier een gezellig eetcafé, de Drie Koningen, waar glutenvrij eten geen probleem bleek te zijn. Ondanks dat het ook een bierbrouwerij, bevat werd er op stel en sprong glutenvrij brood geregeld. Het voelde meer aan als een soort dorpscafé. Één ding was zeker, je hoeft hier niet bang te zijn dat je te weinig krijgt.
Ook in onze accommodatie, Bed&Breakfast, de Reiziger, werd enorm goed voor mij gezorgd. Zo werd ik ‘s ochtends ontvangen aan de ontbijttafel met heerlijk vers afgebakken, glutenvrije broodjes en kreeg ik een huisgemaakte , lactosevrije cappuccino, met amandelmelk. Met als kers op de taart soja yoghurt en vers fruit. Wat was ik blij verrast! Echt genieten om weer eens zo verwend te worden. Iedereen met een voedsel intolerantie weet hoe fijn het is, als je eens niet zelf dingen hoeft (voor) te bereiden.
De accommodatie was heel sfeervol ingericht, met warme kleuren, plantjes en huiselijke elementen voelde het al snel aan als thuiskomen. De robuuste balken aan het plafond en authentieke houtkachel aan de wand maakte de ontbijtzaal helemaal af. Voor onze kamer moesten we 2 trappen naar boven, ondanks de warmte daar hadden we wel een mooi uitzicht, over het plein!
Eenmaal boven lagen er lokale biertjes en flessen wijn klaar in de minibar. Alles was op en top geregeld. De volgende ochtend werden we wakker met de verse geur van gebakken broodjes. Terwijl we de vogeltjes hoorden fluiten met uitzicht op het marktplein en de kerk. Wat wil een mens nog meer?
Hoewel het de hele week (praktisch) tropisch was geweest, liet de zon zich die dag minder zien. Het miezerde zelfs. Maar we zijn niet van suiker 😉 dus naar het strand gingen we uiteraard wel. Lekker uitwaaien, dat kunnen wij wel als Nederlanders. We hadden wel het hele strand voor onszelf. Elk nadeel heeft z’n voordeel 😉
‘S middags zijn we naar Vlissingen gereden. Met de auto ben je er in een uurtje, maar je kunt ook het pontje nemen, mocht je van fietsen houden, is dit sowieso een prachtige omgeving. Tussen Cadzand en Breskens liggen meerdere fietsroutes, zowel door de polders als deels door de duinen. Op zondag kwam de zon toch nog even tevoorschijn. Die kans hebben we mooi even gepakt, hup naar het strand in Breskens. Het was heerlijk om er weer even uit te zijn na alle tijd ‘rundum hause’. Hier kom ik zeker nog eens terug!
0 reacties